De Ermelose Hei
De heide is volop in bloei. Dit jaar heb ik drie mooie heidetochten gefietst, waarvan twee met Piet. De eerste keer over de Ermelose Heide. Dat was op 14 augustus. De heide was nog niet volop in bloei, maar zag er hier en daar wel mooi uit.
De Ermelose Heide
En op de terugweg kwamen we door Garderen, waar we een heerlijke sorbet namen bij De IJstijd. Ik had daar nog een waardebon, gekregen voor het vrijwilligerswerk op de buurtbus in Ermelo, voor.
De heide bij Vierhouten en Elspeet
Een week later fietste ik naar Elspeet en Vierhouten. Daar stond de heide al mooi te pronken. Het was erg druk, dus filefietsen. (De avond ervoor waren er beelden te zien van de heide bij Elspeet in het NOS-journaal…)
En hier stond de heide dus mooi in bloei.
En op de terugweg kwam ik langs het Beekhuizerzand, waar ook wat heidepolletjes te zien waren.
Heide op de Sallandse Heuvelrug
De derde tocht werd op 26 augustus gefietst. De heide is op z’n hoogtepunt. We begonnen bij het bezoekerscentrum van Nationaal Park De Sallandse Heuvelrug (van Staatsbosbeheer).
De tocht voerde ons over de Holterberg en de Sprengenberg, dus af en toe flink klimme. Volop heide (en bos) te zien. Wel veel fietsers, maar niet zo druk als op de Veluwe.
Waar we lunchpauze hielden, stond een bankje met een streep erop. We gingen blijkbaar zitten op de grens van twee gemeenten: Hellendoorn en Rijssen-Holten. Voorheen de grens tussen een marke en een gemeente.
De fietstocht vervolgd en toen moesten we aardig klimmen naar de 50 meter: de Holterberg. Vanaf het bosfietspad mooi te zien.
En ineens passeren we een mooi landhuis: Sprengenberg. Dit is gebouwd door de familie Palthe en wordt in de volksmond dus de Palthetoren genoemd.
En ook moeten we even schuilen voor een plensbui. Die is gelukkig maar kortstondig.
Dit is de gefietste route, ongeveer 40 km.
