Leven met beperkingen in coronatijd

Nog steeds hebben we te maken met coronamaatregelen. Om me heen wordt regelmatig geklaagd.

Gistermorgen waren we koffiedrinken in de Immanuelkerk in Ermelo. Er kwam een oudere mijnheer binnen, die geen mondkapje op had en geen coronapas kon laten zien. Hij was er boos over. Ik kom al 20 jaar koffie drinken bij de “Open Kerk”, zoals het genoemd wordt, maar voor mij is het nu de “Gesloten Kerk”. Ondanks alle publiciteit over de nieuwe maatregelen was hij er helemaal niet van op de hoogte. De vriendelijke koster had hem toch maar toegelaten. Hij was van plan om terug te gaan, maar op ons aandringen bleef hij en hij genoot zichtbaar van onze gesprekken.

Hij was erg teleurgesteld, omdat hij dus een mondkapje op moest en een coronapas moest laten zien. Volgens hem was de laatste door zijn zoon aangevraagd en lag deze in de brievenbus. Ik heb hem ervan proberen te overtuigen, dat hij beter maar gewoon de maatregelen kan volgen en proberen er het beste van te maken. En dan ook gewoon de volgende week terugkomen! Niemand vindt de maatregelen leuk. Maak er gewoon het beste van. Blijf positief gestemd.

En gisteren las ik in het Nederlands Dagblad het volgende.

Alma Tostmann, epidemioloog verbonden aan het Radboudumc en Frits Rosendaal, epidemioloog verbonden aan het Leiden UMC, zijn het erover eens dat de huidige coronapiek de laatste zal zijn met zoveel impact op de maatschappij. ‘Na de winter gaan we veel profijt hebben van de boosterpik én van de vaccinatiegraad die verder toegenomen zal zijn’, weet Tostmann. Bovendien zijn volgens Rosendaal de mensen die ernstig ziek kunnen worden van het virus op enig moment simpelweg ‘op’. ‘Dan wordt corona net zoals griep, waarmee we nu als samenleving een ‘samenwerking’ hebben gevonden.’

Van zo’n mening word je weer wat blijder. Moed houden dus!